به نقل از «پارسینه»

قویترین زلزله‌های کره زمین در یک‌صد سال گذشته

تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۹۵۵۹۱

همه ما ایرانی‌ها ادعا می‌کنیم که در کشوری زلزله‌خیز زندگی می‌کنیم. بله این جمله درست است؛ باوجود زلزله‌های تاریخی و مرگبار در ایران و زلزله‌های کوچک همیشگی، می‌توانیم بگوییم که ایران زلزله‌خیز است؛ اما این را باید بدانید که در مقایسه با شیلی، اندونزی و آلاسکا، زلزله‌های ما «بچه‌بازی» محسوب می‌شود؛ زیرا این مناطق میزبان همیشگی بزرگ‌ترین زلزله‌های تاریخ بوده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این‌ها را بهانه کردیم تا شمارا با بزرگ‌ترین زلزله‌های ۱۰۰ سال اخیر آشنا کنیم. زلزله‌هایی که قدرت آن‌ها چیزی شبیه به آخرالزمان بوده است.

۱۰ – ۸.۵ ریشتر؛ جزایر کوریل، شوروی سابق

ساعت ۵ و ۱۷ دقیقه ۱۳ اکتبر ۱۹۶۳ و ۲۱ مهر ۱۳۴۲، جزایر کوریل واقع در شوروی سابق و روسیه فعالی، یکی از شدیدترین زلزله‌های تاریخ را به خود دید. این زلزله در ۴۷ کیلومتری عمق زمین به وقوع پیوست و ۸.۵ ریشتر قدرت داشت. زلزله کوریل در یکی از شرقی‌ترین مناطق روسیه به وقوع پیوست و در کانادا، آمریکا و ژاپن نیز احساس شد. هفت روز پس‌ازاین زلزله، زلزله دیگری به بزرگی ۷.۸ ریشتر در همین مکان و در عمق ۲۰ کیلومتری زمین به وقوع پیوست. هیچ‌گاه آماری از تلفات این زلزله منتشر نشد، اما گفته می‌شود زلزله دوم با توجه به عمق کم‌تر تلفات بیشتری نسبت به زلزله اول داشته است.

۹ – ۸.۶ ریشتر؛ جزایر سوماترا، اندونزی

۲۸ مارس ۲۰۰۵، مصادف با ۸ فروردین ۸۴، درحالی‌که ما در ایران بیشتر دیدوبازدیدهای سال جدید را رفته بودیم و خود را آماده یکی از غیرقابل‌پیش‌بینی‌ترین انتخابات‌های ریاست جمهوری تاریخ خود می‌کردیم، بار دیگر زلزله بزرگی در اقیانوس هند و در نزدیکی بخش شمالی جزایر سوماترای اندونزی به وقوع پیوست. این زلزله در ۲۳.۷ کیلومتری عمق زمین به وقوع پیوست و سونامی سنگینی را در پی داشت. بااین‌حال با توجه به اخطارهای مقامات مرکزی به مردم، مبنی بر وقوع سونامی و تخلیه شدن محل، تلفات زلزله و سونامی کمتر از میزان مورد انتظار از شدت آن بود. این سونامی نزدیک به ۱۰۰۰ کشته برجای گذاشت که بیشتر آن‌ها افراد نزدیک به مناطق ساحلی بودند. بیشتر ویرانی این حادثه، نه براثر زلزله که براثر سونامی پس‌ازآن بود.

۸ – ۸.۷ ریشتر؛ جزایر رَت، آلاسکا، ایالات‌متحده

حالا دیگر می‌دانیم که آلاسکا هم مانند اندونزی به‌شدت زلزله‌خیز است و با توجه مرز ساحلی طولانی و جزایر متعدد، مستعد وقوع سونامی. ۴ فوریه ۱۹۶۵ که برای ما ۱۵ بهمن ۱۳۴۳ می‌شد، تنها پس از ۸ سال از وقوع زلزله بزرگ جزایر آندریانوف، آلاسکا بار دیگر لرزید و این بار جزایر رَت. این زلزله شدیدتر بوده و ۸.۷ ریشتر قدرت داشت و باعث وقوع موج‌های سونامی به ارتفاع بیش از ۱۰ متر شد. این زلزله هم مانند زلزله قبلی، با توجه به ساکنین کم آن و اخطارهای مقامات محلی مبنی بر وقوع سونامی، تلفات چندانی نداشت.

۷ – ۸.۷ ریشتر؛ آسام – تبت، هند-چین

وجه شباهت این زلزله با زلزله اخیر خودمان، واقع‌شدن آن در مرز دو کشور است. زلزله آسام-تبت در ۱۵ اوت ۱۹۵۰ یا همان ۲۴ مرداد ۱۳۲۹، با شدتی حدود ۸.۷ ریشتر در عمق ۱۵ کیلومتری زمین روی داد. این زلزله که در رشته‌کوه‌های هیمالیا روی داد، باوجود کوهستانی بودن و کم‌جمعیت بودن منطقه، حدود ۴۸۰۰ کشته برجای گذاشت.

۶ – ۸.۸ ریشتر؛ کنسپسیون، شیلی

شیلی جزو کشورهای زلزله‌خیز دنیا بوده و شدیدترین زلزله تاریخ را تجربه کرده است؛ اما زلزله‌ای که در سال ۲۰۱۰ به وقوع پیوست، باوجود شدت ۸.۸ ریشتری آن، شدیدترین زلزله تاریخ شیلی نبود. این زلزله ۲۷ فوریه ۲۰۱۰ که مصادف می‌شود با ۸ اسفند ۸۸، شهر کنسپسیون واقع در شیلی را لرزاند. این زلزله در عمق ۳۵ کیلومتری زمین روی داد، باعث ایجاد سونامی شد و باوجود استحکامات خوب ساختمانی در شیلی، حدود ۷۰۰ کشته برجای گذاشت. سونامی ناشی از این زلزله آن‌قدر شدید بود که مقامات ۵۳ کشور مجبور به اعلام‌خطر بروز سونامی شدند.

۵ – ۹ ریشتر، کامچاتکا، شوروی سابق

حالا دیگر با اعداد بزرگ زلزله مواجه هستیم؛ ۹ ریشتر. ۴ نوامبر ۱۹۵۲، ۱۳ آبان ۱۳۳۱، ساعت هنوز ۴ بعدازظهر نشده بود که مردم کامچاتکا، یکی از بزرگ‌ترین و مهیب‌ترین زلزله‌های تاریخ را احساس کردند. البته زلزله اصلی در ۱۳۰ کیلومتری کامچاتکا و در عمق ۴۵ کیلومتری زمین روی‌داده بود، اما سونامی پس از زلزله، بسیار وحشتناک‌تر از خود زلزله بود. این سونامی باعث ایجاد موج‌هایی به ارتفاع ۱۸ متر شده بود. کامچاتکا در آن زمان تنها ۶ هزار نفر جمعیت داشت که نزدیک به نیمی از این جمعیت، یعنی ۲۳۳۶ نفر براثر این زلزله کشته شدند.

۴ – ۹.۱ ریشتر، توهوکو، ژاپن

این‌یکی را بیشتر ما به خاطر می‌آوریم. یکی از بزرگ‌ترین زلزله‌های تاریخ در توکیو حدود ۶ دقیقه به طول انجامید. این زلزله در ۱۱ مارس ۲۰۱۱، ۲۰ اسفند ۱۳۸۹، ساعت ۲ و ۴۶ دقیقه بعدازظهر در شمال شرقی ژاپن به وقوع پیوست. عمق این زمین در ۲۴ کیلومتری سطح زمین بود و سونامی پس‌ازآن باعث ایجاد موج‌هایی تا ارتفاع ۴۰ متر شد. این زلزله آخرالزمانی، باوجود آمادگی و عادت همیشگی ژاپنی‌ها به زلزله، نزدیک به ۱۶ هزار کشته برجای گذاشت. بیشتر کشته‌ها مربوط به شهر کوچکی اوتسوچه بود که بیشتر جمعیت این شهر ۱۵ هزارنفری ازجمله شهردار پس از زلزله مفقود شدند و عملاً این شهر به تاریخ پیوست.

۳ – ۹.۱ تا ۹.۳ ریشتر، اقیانوس هند، سوماترا، اندونزی

بازهم سوماترا، بازهم زلزله، بازهم سونامی! یکی از کشنده‌ترین زلزله‌های تاریخ بازهم در حوالی سوماترای اندونزی به وقوع پیوست. زلزله‌ای که صبح روز ۲۶ دسامبر ۲۰۰۴، ۶ دی ۱۳۸۳ روی داد، برای همیشه واژه «سونامی» را در ذهن‌ها ماندگار کرد. این زلزله حدوداً ۹.۲ ریشتری در عمق ۳۰ کیلومتری زمین روی داد که علاوه بر ویرانی‌های خود، سونامی وحشتناکی را ایجاد کرد که باعث ایجاد خسارت به ۱۴ کشور شد. ارتفاع امواج خشمگین ایجادشده توسط این سونامی به ۵۰ متر نیز می‌رسید. درمجموع این زلزله باعث کشته شدن نزدیک به ۲۳۰ هزار نفر و بی‌خانمان شدن نزدیک به یک‌میلیون و هفت‌صد هزار نفر شد.

۲ – ۹.۲ ریشتر؛ آلاسکا، ایالات‌متحده

بار دیگر آلاسکا! ۲۶ مارس ۱۹۶۴، ۷ فروردین ۱۳۴۳، در سالی که در آن زمین بزرگ‌ترین زلزله‌های خود را تجربه کرد، در ساعت ۵ و ۳۶ دقیقه بعدازظهر، زلزله‌ای به بزرگی ۹.۲ ریشتر در آلاسکا به وقوع پیوست. این زلزله که در عمق ۲۳ کیلومتری زمین به وقوع پیوست، باوجود خسارات فراوان تنها ۱۳۹ کشته برجای گذاشت.

۱ – ۹.۴ تا ۹.۶ ریشتر؛ والدیویا، شیلی

بزرگ‌ترین زلزله تاریخ، در ۲۲ می ۱۹۶۰، ۱ خرداد ۱۳۳۹، با شدت نزدیک به ۹.۶ ریشتر، والدیویای شیلی را «کن‌فیکون» کرد. ساعت ۳۷ و ۱۱ دقیقه بعدازظهر یک یکشنبه، مردم والدیویا درحالی‌که روز تعطیل سرد و آرامی را سپری می‌کردند، هیچ‌وقت فکر نمی‌کردند که بزرگ‌ترین زلزله تاریخ بشریت در انتظار آن‌ها است. گفته می‌شود این زمین‌لرزه در عمق ۳۳ کیلومتری زمین روی داد و علاوه بر وقوع سونامی و خسارات فراوان آن، باعث رانش زمین به شکل گسترده شد. درنهایت این زلزله حدود هفت هزار کشته برجای گذاشت.

منبع: فارنت

منبع: پارسینه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۹۵۵۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا از فاصله ۲۲۵ میلیون کیلومتری زمین، پیام دریافت کرد!

ایتنا - آژانس فضایی آمریکا، ناسا، اعلام کرد برای نخستین بار در تاریخ، موفق به دریافت یک پیام لیزری از فاصله ۲۲۵ میلیون کیلومتری زمین شده است.
این پیام که از سوی فضاپیمای سایکی ناسا ارسال شده، نشان دهنده موفقیت آمیز بودن آزمایش ارتباطات نوری فضایی در فواصل دور است.

سخنگوی ناسا در این رابطه گفت: دریافت این پیام لیزری از فاصله ۱۴۰ میلیون مایلی زمین یک شاهکار چشمگیر محسوب می‌شود که می‌تواند راه را برای ماموریت‌های آینده به سیاره سرخ هموار کند.

ارتباطات نوری فضایی که به وسیله سیستم "ارتباطات نوری فضای عمیق" (DSOC) ناسا انجام می‌شود، امکان انتقال داده‌ها، اطلاعات علمی پیچیده و تصاویر و ویدیوهای با کیفیت بالا را با سرعت بسیار بالاتر از ارتباطات رادیویی فراهم می‌آورد.

میرا سرینیواسان سرپرست عملیات این پروژه در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا توضیح داد: ما در روز هشتم آوریل حدود ۱۰ دقیقه از داده‌های فضاپیما را از طریق ارتباطات نوری دریافت کردیم که یک نقطه عطف مهم برای این پروژه محسوب می‌شود.

این آزمایش که در دسامبر ۲۰۲۳ آغاز شده بود، در ابتدا داده‌های آزمایشی را با سرعت ۲۶۷ مگابیت در ثانیه منتقل کرد که با سرعت دانلود اینترنت پهن‌باند قابل مقایسه است. اکنون با افزایش فاصله فضاپیما، سرعت انتقال داده‌ها به ۲۵ مگابیت در ثانیه کاهش یافته است.

مقامات ناسا می‌گویند: اگرچه این سرعت ممکن است کم به نظر برسد اما از هدف پروژه که اثبات امکان‌پذیر شدن ارسال حداقل یک مگابیت در ثانیه بود، بسیار فراتر رفته است.

جایگزینی ارتباطات رادیویی با ارتباطات نوری، انتقال داده در سراسر منظومه شمسی را با ۱۰ تا ۱۰۰ برابر ظرفیت کنونی امکان‌پذیر می‌کند که این امر به همراه پشتیبانی از تجهیزات علمی با وضوح بالاتر، مأموریت‌های اکتشافی انسانی و رباتیک آینده به سیارات دیگر را بهتر میسر می‌سازد.